Fylte opp med greiner og avispapir for å lage et godt luftlager i bånn, og har begynt å fylle i matavfall. Er spent på om eg klarer få gang på den. Har kjøpt meg rørepinne med temperaturindikator og greier. Eg kasta oppi litt skvallerkål og, og det trur eg kanskje ikkje er lov. Men kor skal eg gjer av elendigheten? Heldigvis er det komposteringskurs neste veke, så eg har framleis sjangsen til å rette opp alle nybegynnerfeila.
Sindre og Bjørn kverna opp alle dei gamle greinene som låg i ein haug i hagen, så nå har me eigenprodusert bark til å legge i dei beda me ikkje orker å luke.
Krigen mot skvallerkålen er i full gang i resten av beda, og den skal me vinne uten Ronnup eller annan kjemisk krigføring. Eg lure på kor mange kilometer med røter eg har dratt opp allerede, men eg skal ikkje gje meg.
Pus er skeptisk til økologisk hagebruk og forsåvidt alt anna som er økologisk. Og med rette i følge Teknisk Ukeblad som så galant hevder at "økologisk mat er ren bløff". Det hevdes der at økologisk mat slett ikkje er sunnere enn vanlig mat, samt at økologisk jordbruk spyr ut klimagasser i strie strømmer i forhold til konvensjonellt jordbruk. Sjøl syns eg det er ein bedre følelse å ete frukt og grønsaker som eg VEIT at ikkje har blitt sprøyta framfor frukt og grønt der eg ikkje veit ka som har blitt gjort. Sjøl om eg langt frå alltid kjøper økologisk. Eg ser jo poenget med at dei økologiske avlingane er mykje mindre, og at me kanskje ville slite med å brødfø heile jordas befolkning på økologisk mat. Men det har kanskje noko med å gjere at me er for mange folk på jorda? Og det er jo kanskje litt egoistisk tankegang og. Eg er heldig og har råd til å velge økologiske produkt, mens det ikkje er tilfelle for flesteparten av jordas befolkning slik situasjonen er nå. Eg tør heller ikkje sei at økologiske produkt smaker bedre, for eg kan desverre ikkje sei at eg har klart å smake forskjell.
Når det gjeld klimagassutslepp er det sikkert både sant og usant. Økologiske avlingar treng større areal for å gje like mykje mat som ei konvensjonell avling. Altså må karbonbindande planter vike plass for dyrking. Og siden kunstgjødsel ikkje kan brukast, har ein visstnok mindre kontroll på timinga av nitrogenkretsløpet i økologisk landbruk, noko som kan føre til auka utslepp av lystgass. Og lystgass er jo ein av verstingane klimamessig, og har 300 gonger så stor drivhuseffekt som CO2. Karbondioksid gå å legg deg liksom. Men tenk på all den konvensjonelle maten som kastes. Hadde me i større grad gått over til økologisk og på grunn av det redusert mengde tilgjengelig mat, ville mykje mindre måtte kastas. Korleis reknestykket klimamessig ville sett ut då, er eg veldig interessert i å sjå!
Heldigvis ser eg at Oikos har gått til motmæle og belyst saken frå andre sida. Men det er søren ikkje lett for oss forbrukere å vite kva me skal tru. Enn så lenge vil eg fortsette å ete økologisk i den grad det er fornuftig for meg økonomisk sett. Alle små skritt til å gjere verden meir bærekraftig fortjener støtte, og eg håper og trur at dei som har ansvar for økologisk produksjon og merking av slike produkt jobber med kontinuerlig forbedring i bærekraftig retning.
Samstundes skal ein heller ikkje gløyme dei lokale bøndene som har valgt å satse på spesialprodukt som kjøt, honning, ost, grønsaker etc som ikkje har fått stempel som økologisk fordi dei f.eks har ein feil komponent i fôret i forhold til reglane for økologisk drift, men som kanskje satser på dyrevelferd og driftsmetode miljø og/eller energimessig som er bedre enn konvensjonell drift, men allikevel ikkje passer inn i ein spesiell kategori. Slik type mat som i tillegg er kortreist må jo være supert i forhold til klima og ikkje minst samtvittigheten. Samtidig som lokale tomater som bare har reist nogen få km og kanskje er plukka dagen før smaker utrulig mykje bedre enn tomater som har reist heilt frå Spania og vart plukka før dei var modne
Vel.. då tenker eg det er dags for ein kopp økologisk presskannekaffi :)
